Alle mensen hebben een aangeboren behoefte aan menselijke liefde. Op de Goddelijke tussenkomst na is het noodzakelijk om die liefde van mensen te ontvangen opdat men zich goed en waardevol kan voelen. Om liefde te kunnen schenken moet men die dus eerst hebben ontvangen. Dit gebeurt echter pas zodra iemand zichzelf als goed, mooi en genegen kan zien. De christelijke psychiaters Dr. Conrad W. Baars en Dr. Anna A. Terruwe, hebben dit proces “bevestiging” genoemd. Deze bevestiging vindt plaats als een persoon die bron is van onvoorwaardelijke liefde en versterking voor een ander. Vanuit het perspectief van het christelijke geloof is dit liefdesvermogen onontbeerlijk om het gebod van Jezus “heb uw naaste lief” na te komen (Johannes 13:34, 15:12). Volgens Baars en Terruwe (Healing the Unaffirmed, 1976 – de Genezing van Onbevestigden) is een persoon nog niet bevestigd als hij/zij authentieke bevestiging heeft moeten ontberen. Het kan zijn dat hij/zij voor nul werd aangezien, is bekritiseerd, verwaarloosd, misbruikt, of al vroeg in het leven emotioneel werd verworpen, zodat de emotionele groei schortte. Het is voor nog niet bevestigde personen onmogelijk emotioneel volwassen te worden als er geen bevestiging door een ander plaatsvindt. Men bereikt pas volwassenheid als men vanuit het verstand en de wil kan beschikken over een harmonieuze relatie tussen lichaam, geest, gevoelens en de ziel.
De Argeloze Duif 
Dit is op Dr. C.W. Baars en Dr. A. Terruwe herblogd.
LikeLike